Vacature

Een voortvloeiende kerstgedachte

door Stef van Beek

Aanleiding: Tijdens de Kerst viert één van de grootste visionaire filosofen allertijden elk jaar weer zijn verjaardagsfeestje. Zelf is hij helaas al jaren verhinderd. Maar dat vindt hij volgens mij niet zo belangrijk, want er zullen altijd plaatsvervangers zijn die vergelijkbare boodschappen uitdragen, toch?

Visie: Jezus Christus, Siddharta Gautama, Mahatma Gandhi en andere zieners hebben de essentie van religie begrepen: het herverbinden van jezelf met de bron van het bestaan, met de oerenergie die sommigen God noemen. Deze oerenergie die ik graag LIEFDE noem, is overal vertegenwoordigd: in alles en in iedereen. Wij zelf en de rest van de wereld zijn volgens alle godsdienstige en spirituele visies die ik ken, geschapen door die oerenergie en alles en iedereen maakt dus ook deel uit van die goddelijke Bron.

De betekenis van religie is dus de herverbinding met de liefde waar wij zelf en de rest van de aarde uit voortkomen. Dat wil niet zeggen dat we ons moeten herverbinden met een concreet en beperkend godsbeeld, dat door bepaalde mensen voor een bepaalde groep gecreëerd is. Maar het is wel belangrijk dat we ons verbinden met de energie die het leven heeft gecreëerd en met de tastbare creatie, de aarde, die immers ook uit goddelijke energie voortkomt. Als we erkennen dat we niet alleen verbonden zijn met onze vrienden, onze families en onze landgenoten, maar met alles en met iedereen, kunnen we voor anderen net zo liefdevol zijn als voor onszelf. En daar komen we bij het meest essentiële, namelijk de acceptatie, respect en liefde voor onze eigen kern. Dat is de basis voor de liefde en verbondenheid met al het leven en alle materie om ons heen. Volgens mij heeft Jezus die boodschap willen verspreiden en volgens mij is dat de essentie van religie.

Om verbondenheid met anderen te kunnen ervaren, anderen te kunnen liefhebben, moet je allereerst van jezelf houden. Iedereen heeft recht op eigenliefde, als het gaat om liefde voor je essentie, ofwel je ziel. Om een positieve invloed op de buitenwereld te worden, moet je je eigen essentie en belangrijke plek geven in je persoonlijkheid. Je moet van je kern houden, want als je jezelf gelukkig en compleet maakt met je eigenliefde, dan straalt jouw geluk alle kanten op en dat wordt gevoeld door je omgeving. Dan ben jij een positieve invloed op anderen. Als je alle liefde die je anderen geeft eerst aan jezelf geeft, dan deel je je liefde met hen, zonder dat het ten koste gaat van je eigen energie. Je produceert dan je eigen energie en hebt genoeg liefde over om het te delen. Als je die liefde niet deelt dan heb je teveel.

Het is dus alles behalve egoïstisch om met je eigen ontwikkeling, of bewustwording bezig te zijn en om te leren jezelf lief te hebben. Want jezelf leren kennen, jezelf accepteren zoals je bent en de eigenliefde die daaruit voortvloeit, staan aan de basis van het liefhebben van anderen.

Nu we in het afgelopen millennium steeds meer contact hebben gekregen met andere delen van de wereld via ontdekkingsreizen, via nieuws en via handel, hebben we nu een breder perspectief gekregen van die “anderen”, waarmee we ons nu verbonden kunnen voelen. Ontwikkelingshulp is daar een goed voorbeeld van. Het is de vraag of materiële hulp aan arme landen helpt als de internationale machtsstructuren de hulp grotendeels teniet doet, maar de intentie van veel donateurs is toch wel verbondenheid, neem ik aan en dat vind ik mooi. De essentie van religie moeten we dus niet alleen met onze directe omgeving in verbinding brengen, maar ook met de globale samenleving. Dan hebben we het over de globalisering van verbondenheid, de globalisering van liefde. Daar zou ik wel aan willen bijdragen en daarom vraag ik via deze weg jullie aandacht.

Het kan ook zijn dat je niks van dat religieuze en spirituele moet hebben en een wetenschappelijke visie aanhangt, omdat die nou eenmaal logischer lijkt. Ook dan moet je erkennen dat alles en iedereen voortkomt uit de oerenergie, de zon. Dat de zon geëxplodeerd is en dat de aarde daaruit voorkomt is toch wel de meest gangbare wetenschappelijke theorie. De potentiële energie die in ons eten zit wordt steeds aangevuld door de zon. Wij ontvangen dus direct en indirect voortdurend zonne-energie, die ons in leven houdt.

Het is niet nodig en soms zelfs schadelijk, om grote hoeveelheden energie op te slaan. Een mensenlichaam, om maar eens een voorbeeld te noemen, wordt er namelijk alleen maar dik en ongezond van. Een ander mens die als gevolg van die overdaad van de ander te weinig voeding (potentiële energie) ontvangt, wordt te mager. We moeten dus de potentiële energie die wij bezitten, delen met anderen om zelf gezond te blijven en om de energie die voorhanden is aan te wenden, in plaats van deze vast te houden. De wereld wordt efficiënter en gezonder als de potentiële energie benut wordt en naar de plek stroomt, waar het meeste behoefte is, zodat er daar energetische processen op gang kunnen worden gebracht, die de afhankelijkheid van externe energie kunnen beëindigen.

Als je nu gelooft dat de wereld al lang niet meer door de wetenschap, maar door de wetten van de economie wordt bepaald, dan zijn deze inzichten nog steeds wel van toepassing. Het opslaan van potentiële energie is natuurlijk hetzelfde als het opslaan van al dan niet reeds geconsumeerd geld.

Geld wat op je bankrekening groeit is onnuttig, zolang je het niet gebruikt. Een vierde, vijfde en zesde zwembad in je tuin zal in steeds mindere mate bijdragen aan je gelukzaligheid. En als je het geld opslaat in je steeds dikker wordende billen als gevolg van je overdadige consumptie, is het zelfs schadelijk. Overdaad schaadt, terwijl een tekortkoming van middelen ook schaadt.

Grote concentraties van geld in de handen van enkelen zoals in de Derde Wereld, leveren, naast armoede voor het overgrote deel van de bevolking, geen groot geluk voor de overdadig vermogende op. Helaas begrijpen te weinig kapitaalkrachtigen dat je pas rijk bent als je veel te geven hebt.

Degene die zijn aanzienlijke bezit weigert te delen, zal veel geld en energie moeten besteden aan de bewaking ervan. Als men de zorgen, de stress, de financiële kosten van het behoud van zijn rijkdom, het gebrek aan vrije tijd, aan echte vrienden en aan liefde in geld zou uitdrukken, zou hij heel veel armer zijn. De overdaad van zijn materiële rijkdom is dus heel erg duur.

Als hij zijn geld zou investeren in mensen in zijn omgeving, zodat zij kleine onderneminkjes kunnen ontwikkelen, zou hij in ieder geval geliefder zijn. De welvaart in de regio zou stijgen en meer mensen zouden zijn producten kunnen kopen. Op alle mogelijke manieren zou zijn welvaart en welzijn uiteindelijk stijgen.

Vacature: Na deze uitleg van mijn visie, kom ik bij mijn oproep. Ik zoek per direct vrijwilligers die willen meewerken aan de globalisering van verbondenheid en liefde, aan de herverdeling van potentiële energie en aan investering in de medemens op basis van eigenliefde.

Iedereen heeft wel iets te geven, alleen is niet iedereen zich er bewust van in welke vorm zij hun liefde willen en kunnen delen met anderen. Met een vriendschappelijk gebaar ten opzichte van een vreemde, met een blijk van interesse in je buurman, of met een daad van vertrouwen ten opzichte van een onbekende, of bekende medemens, kun je al zoveel betekenen voor de herverbinding van de wereld. Want als je eenmaal in vertrouwen bent genomen door een onbaatzuchtige vreemde, of je hebt op een andere manier een stukje onvoorwaardelijke liefde ervaren, zul je zelf dit hartverwarmende voorbeeld willen voortzetten. En zo kan de globalisering van liefde, waar jij aan bijgedragen hebt, zich binnen of buiten jouw oogveld uitbreiden.

Als je wilt reageren of jezelf wilt aanmelden, kun je een mailtje sturen.

© Stef van Beek. Utrecht, 27 december 2005.

Terug naar de homepage van de website.