Het leren van een slak 

Ze deed het doelbewust
Die Dame met Haar naaldhak
Zojuist heeft Ze mijn huis gecrusht
Ik voel mij als een naaktslak

Zal ik zonder huis sneller leren
Een nieuw onderkomen te creëren?

Of zal ik zo verder moeten leven
Als een ander soort beest?
Niet langer zo verheven
Als de slak is geweest

Kwetsbaar als ik nu rondglijd
Riskeer ik dat Zij mij nog eens kastijdt

Maar was dat huis nu wel zo sterk
Als Zij hem zo eenvoudig kon kraken?
En was ik niet toe aan het echte werk
Om mijn persoonlijkheid zelf te maken?

Niet meer onaantastbaar, egocentrisch en arrogant
Maar bescheiden, bewust en in de palm van Haar hand

 

Utrecht, 25 november 2005

© Stef van Beek